door Emilie Laverge & Gert-Jan Andries
Het maken van een polaroid foto is net echte magie. We kunnen het vergelijken met een toverstokje dat op fotopapier tikt waarna plotseling een beeld verschijnt op het daarvoor witte papier. Maar wat is nu het geheim van deze ingebouwde foto-ontwikkelkamer?
"Een polaroid doet eigenlijk niets meer dan het licht van buitenaf naar een plaats in het toestel geleiden waar een beeld opgenomen wordt."
Op deze plaats bevindt zich een lichtgevoelige film die ervoor zorgt dat een beeld opgenomen kan worden. Het diafragma zorgt ervoor dat de lichtgevoelige film maar kort belicht wordt, zodat men een stilstaand beeld bekomt. Het diafragma kan gezien worden als een gordijntje dat kort even open en dicht gaat.
De lichtgevoelige film zelf is wat ingewikkelder dan de camera. Dit is de plaats waar de magie plaatsvindt. De film zelf bestaat uit verschillende lagen. Deze lagen samen zorgen ervoor dat er een foto op de film kan verschijnen.
Zo wordt het ontwikkelen van een polaroidfoto echte chemie: verschillende stoffen komen in contact met elkaar en er ontstaan verschillende chemische reacties. Binnen een paar seconden verschijnt er op het papier al een eerste wazig beeld dat zich zal verbeteren in de daaropvolgende minuten.